روز جهانی کودک و رویش دوازدهمین مروارید

سلام به کودک نازنینم ، به کودک دوست داشتنی و ملوسم ، به کودک پر انرژی و شادابم ، به کودک کنجکاو و زیرکم ، به کودک شیرینم به سلناجون عزیزییییییییییییییییییزم

# سلنای  عزیزم  کودک نازنینم روزت مبارک #

فرشته ی آسمانی من ، دومین روز کودک رو بهت تبریک میگم و ممنونم بخاطر همه ی  خنده های شیرینت که بی دریغ نثارمان میکنی امیدوارم همیشه لبت خندون و دلت شاد باشه .

دخترم ، کودک زیبا رویم 

عاشقانه تو و تمام کودکانه هایت را دوست دارم...

عزیز دلم خیلی فکر کردیم که برات کادو چی بخریم که خوشحالت کنه،آخه هنوز تشخیص نمیدی.دیدیم اگه طلا یا لباس بخریم خوشحالت نمیکنه واسه همین رفتیم تو فاز اسباب بازی و چون تو اسباب بازی ها هم عاشق توپ هستی و وسایل صدا دار دوست داری برات یه توپ با یه گیتار موزیکال خریدیم،مبارکت باشه پرنسسم.

کادوی آنا جون

اینم کادوی مامانی

دست گلشون درد نکنه

اینم مطلب جالبی برای کودکان دیروز:

کوچک که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند
کاش برای حرف زدن نیازی به صحبت کردن نداشتیم
کاش برای حرف زدن فقط نگاه کافی بود
کاش قلبها در چهره بود
اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد
و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم
سکوت پر بهتر از فریاد تو خالیست
سکوتی را که یک نفر بفهمد بهتر از هزار فریادی است که هیچ کس نفهمد
سکوتی که سرشار از ناگفته هاست
ناگفته هایی که گفتنش یک درد و نگفتنش هزاران درد دارد
دنیا را ببین… بچه بودیم از آسمان باران می آمد
بزرگ شده ایم از چشمهایمان می آید!
بچه بودیم همه چشمای خیسمون رو میدیدن
بزرگ شدیم هیچکی نمیبینه
بچه بودیم تو جمع گریه می کردیم
بزرگ شدیم تو خلوت
بچه بودیم راحت دلمون نمی شکست
بزرگ شدیم خیلی آسون دلمون می شکنه
بچه بودیم همه رو ۱۰ تا دوست داشتیم
بزرگ که شدیم بعضی ها رو هیچی بعضی هارو کم و بعضی ها رو بی نهایت دوست داریم
بچه که بودیم قضاوت نمی کردیم و همه یکسان بودن
بزرگ که شدیم قضاوتهای درست و غلط باعث شد که اندازه دوست داشتنمون تغییر کنه
کاش هنوزم همه رو به اندازه همون بچگی ۱۰ تا دوست داشتیم
بچه که بودیم اگه با کسی دعوا میکردیم ۱ ساعت بعد از یادمون میرفت
بزرگ که شدیم گاهی دعواهامون سالها تو یادمون مونده و آشتی نمی کنیم
بچه که بودیم گاهی با یه تیکه نخ سرگرم می شدیم
بزرگ که شدیم حتی ۱۰۰ تا کلاف نخم سرگرممون نمیکنه
بچه که بودیم بزرگترین آرزومون داشتن کوچکترین چیز بود
بزرگ که شدیم کوچکترین آرزومون داشتن بزرگترین چیزه
بچه که بودیم آرزمون بزرگ شدن بود
بزرگ که شدیم حسرت برگشتن به بچگی رو داریم
بچه که بودیم تو بازیهامون همش ادای بزرگ ترها رو در می آوردیم
بزرگ که شدیم همش تو خیالمون بر میگردیم به بچگی
بچه بودیم درد دل ها را به هزار ناله می گفتیم همه می فهمیدند
بزرگ شده ایم درد دل را به صد زبان به کسی می گوییم… هیچ کس نمی فهمد
بچه که بودیم دوستیامون تا نداشت
بزرگ که شدیم همه دوستیامون تا داره
بچه که بودیم بچه بودیم
بزرگ که شدیم بزرگ که نشدیم هیچ دیگه همون بچه هم نیستیم
ای کاش هیچ وقت بزرگ…
نمی شدیم
و همیشه بچه بودیم

و اما کادوی خودت!!!!

عروسکم موقعی که بهت نهار میدادم متوجه شدم 12 امین مرواریدت هم بی سر و صداجوونه زده، اینم کادویی که خودت برای خودت ترتیبش دادی!مبارکت باشه نازگلم.

     خدایا: دستهایی دارم خالی رو به سویت و دختری دارم بهتر از گلبرگها از هر آنچه که خودت نیکتر میدانی بر او دریغ مکن....آمین