سوراخ کردن گوش پرنسس

ملوسکم،قبل از اینکه بدنیا بیای من و بابایی تصمیم گرفته بودیم خیلی زود گوشت رو سوراخ کنیم،چون اگه بزرگتر میشدی هم  دیگه دلمون نمیومد هم بی تابی هات بیشتر میشد،ولی چون کولیک داشتی و زیاد گریه میکردی دیگه دلمون نمیومد.تا اینکه بالاخره بعد از تموم شدن کولیک 28 آذر 92 وقتی که 3 ماه و 21 روزت بود تصمیم گرفتیم که گوش کوچولوت رو سوراخ کنیم تا با انداختن گوشواره زیباییت دو چندان بشه و از حس لطیف دختر بودن لذت ببری.بعد از ظهر با مامانی و بابا رفتیم درمانگاه امام رضا(چون آشنای بابایی بود)و مامانی تو رو برد تو اتاق تا گوشت رو سوراخ کنن چون من تحملش رو نداشتم نیومدم تو اتاق.صدای جیغهاتو که میشنیدم دلم ریش ریش میشد...دیدم صدات قطع نمیشه رفتم تو اتاق دیدم گوش راستت انقدر تکون خوردی کج شده و اونا هم مجبور شدن 3 بار یه گوشت رو سوراخ کنن...دلم برات کباب شد،انقدر جیغ زدی که دکتر بخش اومد ببینه چه اتفاقی افتاده....بعد گرفتم بغلم  و تا برسیم ماشین جیغ میزدی و گریه میکردی...وقتی تو ماشین شیر خوردی دیگه خوابیدی، کل گریه هات یک ربع هم طول نکشید،طفلکی دخترم از وقتی بدنیا اومدی انقدر درد کشیدی که دیگه تحملت زیاد شده...از اونجا هم رفتیم خونه آنا و تا چند ساعت اونجا هم خواب بودی و وقتی بیدار شدی آنا بخاطر سوراخ کردن گوشت بهت کادو داد...

اینم از عکسهای گوشت قبل و بعد از سوراخ کردن...

اینم عکسهای گوشواره ات که گفتن باید یک ماه تو گوشت بمونه و هر روز گوشت رو با الکل ضدعفونی کنیم.....

بعد از یه ماه این گوشواره هارو در آوردیم و برات یادگاری نگهشون داشتم.